Bazen, konuşma oğlunun eylemlerini düzeltmek için gerekenleri yapmaz, ancak bu sadece ebeveynlikle ilgili değerli bir dersi yanlış bir şekilde öğrettiğinde işleri daha da kötüleştirebilir.
Bunun yerine bu basit yöntemleri deneyin.
Ebeveynler olarak hepimizin kolumuza kadar bir çanta püf noktası var. Çantadaki en iyi araç rüşvet veya sofistike bir ebeveynlik felsefesi değil.
Çocuklar için duygularımızı ve sempatimizi kanıtlamak için. Açmak için vaftiz ediyoruz Tartışma Konuları Aileniz ve çocuklarınızla çok konuşarak ve konuşma ve açıklama kapılarını açarak, ancak bu genişletilmiş görüşmelerle kastedilen, sadece güç ve kasıtlı görüş eksikliği için bir mücadele ile sona ermesidir.
Wisconsin Üniversitesi Erken Çocukluk İnanç Programı başkanı ve doktora başkanı Joan Eerschel, "Gelişmekte olan beyinlerin ne ölçüde büyüyebileceğine dair sınırlar var."
Söylemek istediğiniz şey kısa ve basit işlerin en iyisi olduğudur.
Bir ton öfke kelimesinin yerini almak için bir dizi kısa kelime öbeği düzenlemek için çalışmak, çocuklarımızla etkileşimimizi büyük ölçüde geliştirir. Belki de bu bir rekabet olarak evimizi büyüye dayalı yollarla da canlandıracaktır.
"Zor olduğunu biliyorum."
" lütfen!"
Küçük bir çocuğa olumlu bir tutum vermek, durum kötüleşmeden tartışmaya son verebilir. Çocuğun ne düşündüğünü düşünmeyi hızlandırmak, ret düşüncesini dağıtmaya yardımcı olur.
"Açma! Ya da “tartışmayı bırak”, böylece onun tepkisi onun için gerekli olanın tam tersidir, bu yüzden bir sonraki adımda yapması gerekenlere kendi cevaplarını aramalıdır.
Ancak, çocukta saygı ve özgüven ilkesi geliştikçe yumuşak konuşmanın etkisi vardır, "Yürü lütfen!" Ya da "Söyle", ona daha sonra ne yapacağını söyleyin.
Tekrar dene.
Oğlunuz başarısızlığın teslim olmadığını ve hatanın son olmadığını öğretti. Ona tekrar denemeyi öğretin, ona tekrar denemeyi öğretti ve hiçbir şey kaybetmeyeceğini öğretti ya amacını gerçekleştirdi ya da denemenin onurunu aldı.
İşte bunlardan birini davranışlar Büyük hoş değil Çığlık , Nerede bu davranış bir oyun birinden ele geçirmek ve çocuğun ne yaptığını düşünmesini engeller ve bu ne yazık ki asla kaybolmaz bağırmak davranışıdır. Onu gerçekten yüzsüzleştirmez.
Çocuklar durum üzerinde kontrol sahibi olduklarını düşünürlerse daha işbirlikçi olabilirler, bu yüzden böyle bir şey söylemek ya da “topu geri alıp tekrar deneyelim” suçluluk duymadan istiflemeden farklı davranmalarını seçme fırsatı verir.
"ne dedin?"
Bunu söyleme şekliniz çok önemli şeylerden biridir çünkü bunu söylerken dikkatli olmazsanız kafa karışıklığına yol açabilir ve mutsuz olabilir. Ve bunu söylerken ne kadar çok hissedersen, onun duyguları da o kadar artar. Ama içtenlikle söylediklerinizi size söylemesini istemek, ona ne yapması gerektiğini hatırlatmanın iyi bir yoludur.
“Seni çok seviyorum.”
"Sesini yükselttiğinde seni anlayamıyorum."
"Nasıl sorabiliriz?"
Çocukların davranışlarını hatırlamalarını sağlamak devam eden bir savaştır - ancak devrimci bir tepkiye yol açabilecek homurdanmak yerine çocuğunuzun hatırlatılmasına yardımcı olun Kurallar Sakin bir sebepte.
