Droge socket: oorzaken, risicofactoren, symptomen, diagnose en behandeling

droog stopcontact , ook bekend als alveolaire osteitis, is een probleem pijnlijk in de tanden Het kan zich 4 tot 5 dagen ontwikkelen nadat een volwassen permanente tand is getrokken.

Een holte verwijst naar het gat in het alveolaire bot dat overblijft nadat een tand is getrokken. Zodra de tand is verwijderd, vormt zich meestal een bloedstolsel op de plaats om het onderliggende bot en de zenuwuiteinden te bedekken en te beschermen. Deze beschermende laag zorgt ervoor dat de wond kan genezen door deze te beschermen tegen verder letsel of irritatie.

Het bloedstolsel bevordert ook de groei van nieuw bot en nieuw zacht weefsel op de plaats. Als deze beschermende laag zich niet ontwikkelt, losraakt of oplost, worden de zenuwen en botten in de longblaasjes blootgesteld aan lucht, voedsel, vloeistoffen en alles wat in de mond komt.

Bovendien zal uw tong onbedoeld het blootgestelde bot raken, wat resulteert in terugkerende scherpe pijn. Deze complicatie wordt een droge socket genoemd.

Meest voorkomende plaatsen van voorvallen

• Distale plaatsen (bijv. derde molaren)
• Komt vaker voor in de onderkaak dan in de bovenkaak

Ondanks dat het de meest voorkomende complicatie is bij het trekken van tanden bij volwassenen, is een droge contactdoos relatief zeldzaam.

In een studie uit 2014, gepubliceerd in het International Journal of Dentistry, werden 1182 patiënten geanalyseerd met in totaal 1362 tanden getrokken over een periode van 4 jaar, van wie 1.4% van de tanden een droge holte ontwikkelde. (1) Er is echter een verhoogde incidentie van droge contactdozen gemeld in gevallen waarin de getroffen derde kiezen van de onderkaak of lagere verstandskiezen zijn verwijderd.

Ongeveer 1% tot 5% van alle tandextracties resulteert in enige mate van droge socket, maar de kans op optreden neemt toe tot 38% bij het trekken van de derde kies van de onderkaak.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor een droge socket?

De volgende zijn enkele van de meest voorkomende factoren die de tijdige vorming van een bloedstolsel over de tandextractieplaats kunnen voorkomen, wat resulteert in een droge contactdoos:

• De aanwezigheid van bacteriële besmetting van de socket
• Bot- en weefseltrauma tijdens tandextractie
• Een klein stukje gebroken bot of scherpe randen van de alveolaire holte dat in de wond achterblijft na extractie
• Ontoereikende postoperatieve zorg en mondhygiëne

Sommige mensen lopen een hoger risico op het ontwikkelen van een droge socket na tandextractie vanwege bepaalde factoren, waaronder:

• Overmatig roken of het gebruik van aanverwante producten is een belangrijke risicofactor. Tabak bevat nicotine, dat de vorming van bloedstolsels belemmert en het genezingsproces vertraagt ​​door de bloedtoevoer naar de aangetaste plaats te verminderen. Zelfs in het geval van een stolsel, kan diep inademen bij het zuigen op een sigaret de beschermende laag over de laesie gemakkelijk verwijderen.
• Mensen met dichte kaakbotten lopen een verhoogd risico op traumatische extractie en gebrek aan bloedtoevoer, wat de kans op vorming van bloedstolsels en tijdig herstel vermindert. Het kaakbot heeft de neiging om steeds dichter te worden en de bloedtoevoer neemt af met de leeftijd, waardoor mensen ouder dan 30 jaar met geïmpacteerde derde kiezen een risicocategorie zijn voor een droge socket.
• Vrouwen hebben de neiging om vaker een droge socket te ontwikkelen dan mannen, wat te wijten kan zijn aan bepaalde hormonale factoren. Het gebruik van orale anticonceptiva, oestrogeensubstitutietherapie en natuurlijke hormonale veranderingen tijdens de menstruatie kunnen het genezingsproces belemmeren en vrouwen vatbaarder maken voor dit probleem.
• Ongecontroleerde bloedsuikerspiegels bij diabetespatiënten verhogen het risico op een droge contactdoos, omdat de overtollige suiker in het bloed meer anaërobe bacteriën in de bloedbaan en dus ook in het lumen herbergt.
• Mensen die in het verleden complicaties van een droge socket hebben gehad, hebben meer kans om het opnieuw te ervaren.
• Een aanhoudende of eerdere orale infectie zoals tandvleesontsteking of pericoronitis op de plaats van extractie kan een persoon vatbaar maken voor een droge contactdoos.
• Het gebruik van corticosteroïden draagt ​​ook bij aan het risico op het ontwikkelen van een droge socket.

Hoe herken je een droge socket?

Veel voorkomende tekenen en symptomen van een droge socket zijn:

• Pulserende pijn die een paar dagen na de extractie verschijnt.
• De pijn heeft de neiging uit te stralen van de kom naar het oor, het oog, de nek en de slaap aan dezelfde kant van het gezicht als de dislocatie.
• Het kaakbot kan zichtbaar zijn in de kom en gevoelig zijn voor aanraking.
• Het zachte weefsel rond de koker kan grijs en gezwollen lijken als gevolg van slechte genezing.
• Slechte adem en een slechte smaak in de mond door ophoping van voedselresten en bacteriën in de holte.
• Gedeeltelijke of totale afwezigheid van een bloedstolsel op de extractieplaats, waardoor het lijkt op een lege holte.
• Gezwollen lymfeklieren.
• lichte koorts;

Primaire medische behandeling van droge socket

Conventionele behandeling van een droge socket is voornamelijk gebaseerd op pijnbestrijding. Antibioticaprofylaxe die de tandarts op de dag van extractie voorschrijft bij risicopatiënten (diabetici, ongecontroleerde rokers) kan het risico op het ontwikkelen van een droge socket verkleinen.

• Eerst wordt de site voorzichtig geïrrigeerd met chloorhexidine of zoutoplossing om alle vuil te verwijderen dat pijn of infectie kan veroorzaken.
• De tandarts of kaakchirurg zal dan de operatieplaats vullen met een absorbeerbaar of niet-absorbeerbaar analgetisch medisch verband om het blootgestelde bot te bedekken.
• Uw arts zal bepalen of en hoe vaak u het verband moet vervangen, afhankelijk van de ernst van uw pijn en symptomen. Het niet-resorbeerbare verband moet na 2-3 dagen worden verwijderd.
• De tandarts kan ook pijnstillers voorschrijven na een operatie, waaronder NSAID's (bijv. ibuprofen) of een mengsel van verdovende middelen met paracetamol en codeïne (bijv. Tylenol 3) in geval van ernstige pijn.
• Uw tandarts zal u wijzen op de zelfzorgmaatregelen die nodig zijn om genezing te bevorderen zodra het verband is verwijderd. Er wordt van u verwacht dat u het gaatje thuis wast en uw tandarts zal u laten zien hoe u dit doet.
• Als er geen respijt is tot 72 uur na deze eerste behandeling, kan uw tandarts röntgenfoto's maken om de aanwezigheid van een vreemd lichaam op de plaats van de dislocatie, botafbraak of andere mogelijke oorzaken uit te sluiten.

Hoe wordt een droge socket gediagnosticeerd?

Tandextractie gaat gepaard met een zekere mate van pijn, die na verloop van tijd verdwijnt naarmate de wond geneest. Als u echter ernstige of verergerende pijn voelt na de operatie, is het essentieel dat uw tandarts of kaakchirurg de koker onderzoekt.

Uw tandarts zal rekening houden met uw gebitsgeschiedenis en met de symptomen die u mogelijk ervaart. Vervolgens zal de koker klinisch worden onderzocht door een arts om te controleren of er een bloedstolsel is of dat u bot heeft blootgelegd, beide veelbetekenende tekenen van een droge koker.

Uw arts kan ook röntgenfoto's van uw mond en tanden voorstellen om de mogelijkheid van andere complicaties uit te sluiten, zoals ontsteking van het bot (osteomyelitis) of kleine overblijfselen van bot of verwijderde tandwortels in de holte na de operatie, die verantwoordelijk kunnen zijn voor jouw pijn.

Complicaties van een droge socket

Hoewel pijnlijk, is een droge socket een redelijk niet-bedreigende aandoening die de neiging heeft om op te lossen met de juiste behandeling en thuiszorg. Als het probleem echter niet wordt behandeld, kan het plaats maken voor meer ernstige complicaties. Waaronder:

• Zenuwbeschadiging, die tijdelijke of permanente problemen kan veroorzaken, zoals tintelingen of gevoelloosheid.
• Een infectie in de kom die zich kan ontwikkelen tot een chronische infectie van het bot (osteomyelitis). Als u last heeft van symptomen zoals high
• Temperatuur, gele of witte afscheiding van de plaats van de dislocatie, aanhoudende pijn en zwelling, het is mogelijk dat de wond geïnfecteerd is geraakt.
• Bloeden op de getroffen plaats.

Wanneer zie je een dokter?

Een zekere mate van pijn en ongemak is normaal na het trekken van tanden. U moet de pijn echter kunnen beheersen met een pijnstiller die is voorgeschreven door uw tandarts of kaakchirurg, en de pijn zou na verloop van tijd moeten verminderen.

Als u nieuwe of verergerende pijn voelt in de dagen nadat een tand is getrokken, neem dan onmiddellijk contact op met uw tandarts of kaakchirurg.

laatste woord

Als u de instructies van uw tandarts met betrekking tot thuiszorg na het trekken van tanden niet opvolgt, zal de wond niet op tijd genezen en kan zelfs leiden tot een droge socket.

Evenzo kan het onvermogen om goede mondhygiëne te oefenen de kans op het ontwikkelen van deze complicatie vergroten.