Wat zijn de oorzaken van hematurie (bloed in de urine) en hoe het te behandelen?

Hematurie verwijst naar bloed in de urine. Soms is de diagnose hematurie duidelijk, zoals wanneer de urine roze of rood lijkt of wanneer bloedstolsels in de urine worden waargenomen.

Andere keren wordt hematurie pas gediagnosticeerd na microscopische evaluatie van de urine (urineanalyse). Bij microscopisch onderzoek zijn doorgaans minder dan drie rode bloedcellen per hoogvermogensveld te zien.

Elke vondst van bloed in de urine vereist een medische evaluatie.

Wat zijn de soorten hematurie?

Hematurie is ingedeeld in twee categorieën:

• Bruto hematurie: Erytrocyten in de urine zorgen ervoor dat de urine bruin ("cola-gekleurd"), roze of rood lijkt. Er is slechts een kleine hoeveelheid bloed in de urine nodig om de urine roze of rood te laten lijken.
• Microscopische hematurie: Dit wordt gediagnosticeerd wanneer drie of meer rode bloedcellen per hoogenergetisch veld worden geïdentificeerd in een correct verzameld urinemonster zonder een duidelijke goedaardige oorzaak.

Wat zijn de oorzaken van hematurie?

Hematurie kan overal binnenin ontstaan UrinewegenNieren, urineleiders (de buizen die de nieren in de blaas afvoeren), blaas, prostaat of urethra. (4)

Oorzaken van hematurie zijn onder meer:

• goedaardige oorzakenDeze omvatten infecties (urineweginfectie, prostatitis), prostaatvergroting (BPH), trauma, zware inspanning, nierstenen of virale ziekten. Soms kan menstruatie worden verward als hematurie.
• Ernstige oorzaken: Kanker van de nieren, urineleiders, blaas, prostaat of urethra zijn de ernstigste oorzaken van hematurie. Andere oorzaken zijn medische nierziekte of nefritis, hemofilie, stollingsstoornissen en polycystische nierziekte. Cystitis door bestraling of chemotherapie cystitis kan optreden na radiotherapie of chemotherapie voor kwaadaardige tumoren.

Soms wordt hematurie voor het eerst vastgesteld na het starten van bloedverdunners om andere redenen (aspirine, Coumadin, enz.). Zelfs als hematurie begint na het starten van deze medicijnen, is het belangrijk om een ​​volledige evaluatie te hebben om de bron van de hematurie te bepalen.

Wat zijn de tekenen en symptomen van hematurie?

De symptomen van hematurie zijn afhankelijk van de oorzaak. Vaak heeft hematurie helemaal geen symptomen behalve veranderde urine of bloedrapporten gevonden bij een urineonderzoek.

Als hematurie wordt veroorzaakt door: Urineweginfectie (UTI) of nierinfectie, dit kan gepaard gaan met Koorts Of buikpijn of flankpijn. Urineweginfectie kan ook in verband worden gebracht met: dysurie (brandend bij plassen), urinaire frequentie, vaker plassen of bekkenpijn.

Als de hematurie te wijten is aan een vergrote prostaat, kan dit gepaard gaan met vertraging, frequentie en urgentie van de urethra, of een gevoel van onvolledige lediging van de blaas.

Hematurie als gevolg van nierstenen kan gepaard gaan met scherpe flankpijn die uitstraalt naar de dij.

Wat zijn de risicofactoren voor hematurie?

De risicofactoren voor hematurie zijn afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Tabaksgebruik is een van de grootste risicofactoren voor urinewegkanker. Verhogingen Roken Het risico op het ontwikkelen van blaaskanker is twee tot vier keer hoger, en frequent roken en langdurig roken verhogen dit risico.

Bijkomende risicofactoren voor urinekanker zijn blootstelling aan chemicaliën (met name blootstelling aan een anilinekleurstof), chronische cystitis door een katheter of terugkerende urineweginfecties, radiotherapie en bepaalde medicijnen.

De meest voorkomende urinesteen in westerse landen is calciumoxalaat. Risicofactoren voor deze steen zijn onder meer: Droogte Obesitas en een dieet rijk aan eiwitten of oxalaat.

Hoewel het nemen van bloedverdunners bloedingsrisico's kan veroorzaken, mogen ze geen hematurie veroorzaken. Alle hematurie moet volledig worden geëvalueerd, zelfs als het wordt ontdekt na het starten van nieuwe medicijnen.

Hoe wordt hematurie gediagnosticeerd en geëvalueerd?

Een volledige evaluatie van hematurie begint met een bezoek aan uw arts. Wees voorbereid om uw volledige medische geschiedenis, eventueel ingenomen medicijnen en algemene gezondheidsvragen te bespreken.

Elke geschiedenis van tabaksgebruik, urineweginfecties, nierstenen en trauma zal worden besproken.

Spijsverteringsonderzoek van urine is niet voldoende om hematurie te diagnosticeren. Een goed uitgevoerd urineonderzoek met microscopische evaluatie van urine wordt aanbevolen om de bloed- en eiwitsamenstelling in urinemonsters te bepalen.

Een metabool panel zal worden uitgevoerd om de gezondheid en functie van de nieren te beoordelen. Afhankelijk van de resultaten van deze laboratoriumevaluaties kunnen meer tests worden besteld.

Voor alle patiënten ouder dan 35 jaar wordt cystoscopie aanbevolen voor directe visualisatie van de urethra, prostaat en blaas.

Evaluatie van de bovenste urinewegen met verbeterde CT-scan of MRI wordt aanbevolen. Bij deze onderzoeken wordt speciale aandacht besteed aan de nieren, urineleiders en blaas om eventuele anatomische of kwaadaardige afwijkingen uit te sluiten. Als een laesie wordt gevonden, kunnen andere tests worden aangegeven.

Kan hematurie het risico op kanker verhogen?

Pijnloze hematurie kan in verband worden gebracht met kanker van de nieren, urineleiders, blaas, prostaat of urethra, en het is belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen voor een volledige evaluatie.

Urinewegkanker wordt gevonden bij ongeveer 1 op de 4 patiënten met hematurie en bij ongeveer 1 op de 20 patiënten met microscopische hematurie. Tot 1 op de 10 patiënten met grove hematurie heeft geen duidelijke etiologie (oorzaak) bij volledige evaluatie, en ongeveer 20% van deze patiënten ontwikkelt uiteindelijk urinewegkanker.

Ongeveer de helft van de patiënten met microscopische hematurie had geen duidelijke etiologie bij volledige evaluatie, en bij 3% van deze patiënten werd uiteindelijk gediagnosticeerd met toekomstige urologische maligniteiten. Om deze redenen wordt een herhaalde anatomische evaluatie binnen 3-5 jaar aanbevolen als bij de eerste evaluatie geen etiologie werd vastgesteld en de hematurie aanhoudt.

Wat is de behandeling van hematurie?

De behandeling van hematurie wordt bepaald door de onderliggende oorzaken. Als er geen oorzaak voor hematurie wordt gevonden, is er geen behandeling nodig. Herhaalde laboratorium- of beeldvormende onderzoeken kunnen in de toekomst nodig zijn.

Als hematurie het gevolg is van een infectie, is toediening van antibiotica curatief. Als hematurie te wijten is aan nefritis of nierziekte, kunnen bepaalde medicijnen en een dieet worden voorgeschreven.

Urinestenen die hematurie veroorzaken, kunnen worden behandeld met medische of chirurgische behandeling, afhankelijk van de grootte, samenstelling en locatie van de steen.

Als hematurie wordt veroorzaakt door kwaadaardige tumoren van de urinewegen, moeten medische en chirurgische behandelingen worden voltooid. Als het vroeg wordt opgemerkt en op de juiste manier wordt behandeld, kunnen veel urologische maligniteiten worden genezen.

Met welk soort voedsel kan hematurie onder controle worden gehouden?

Er zijn geen onderzoeken die een direct verband aantonen tussen voeding en hematurie. Bepaalde voedingsmiddelen, waaronder bieten, bonen, bessen en rabarber, kunnen ervoor zorgen dat urine rood lijkt. Dit is geen hematurie, maar kan worden verward met hematurie.

Soms kan zuur voedsel (wijn, koffie en gekruid voedsel) de blaas irriteren bij patiënten met een aandoening die bekend staat als interstitiële cystitis. Er zijn geen verbanden tussen deze voedingsmiddelen of dranken en hematurie.

Welke huismiddeltjes en zelfzorgmaatregelen kunnen worden genomen om hematurie te voorkomen?

Alle soorten hematurie moeten zorgvuldig worden geëvalueerd.

Soms begint hematurie als een vlekkerige kleur of roodheid van de urine. Zelfs als de grove hematurie lijkt te verdwijnen, betekent dit niet dat een volledige evaluatie kan worden vermeden.

Als je last hebt van hematurie, is het belangrijk om te drinken genoeg water Om het urinestelsel te reinigen. Bespreek de doelstellingen voor het hydratatievolume met uw arts nadat u al uw medische aandoeningen heeft besproken.