Nierziekte en gewoonten die de nieren kunnen schaden

Speel de nieren Een vitale rol bij het verwijderen van lichaamsafval en het op peil houden van de lichaamsvloeistoffen. Daarom is het noodzakelijk om kennis te hebben van de oorzaken van nierbeschadiging en om gewoonten te vermijden die de nieren kunnen schaden, zoals gebrek aan vochtinname of slaap.

Niertesten: serumcreatinine en EGFR

De natuurlijke reiniging van een aantal overtollige of potentieel giftige elementen uit het lichaam vindt plaats in gezond nierweefsel. Onder bepaalde omstandigheden kan het leiden tot langzame of zelfs afwezige verwijdering van deze stoffen.

Verhoogde niveaus van sommige giftige deeltjes kunnen een geleidelijk verlies van eetlust veroorzaken enMisselijkheid Braken, jeuk, moeite met denken, coma en zelfs de dood.

Hoewel een ongunstige aandoening, zoals veranderingen in de concentratie van specifieke ionen of zelfs vochtophoping, kan optreden en relatief snel tot nierstoringen of schade kan leiden.

Hoewel er uitzonderingen zijn, gaan de meeste gevallen waarin de nieren niet goed functioneren niet gepaard met duidelijk ongemak.

Daarom moet men in scenario's waar nierdisfunctie of -beschadiging wordt vermoed, op veranderingen in sommige laboratoriumtests letten.

Een van de markers die kunnen worden gemeten om de filteractiviteit van iemands nieren te bepalen, is de bloedconcentratie van een stof die creatinine wordt genoemd, wat het niveau van creatinine in het bloed is.

Bij acuut nierletsel (AKI), waarbij recent nierweefsel is beschadigd of beschadigd, of chronische nierziekte (CKD), waarbij permanente schade aan nierweefsel is vastgesteld gedurende een langere periode, is het serumcreatininegehalte gewoonlijk hoger dan verwacht.

Dit komt omdat beschadigde of beschadigde nierstructuren, meestal de nierglomeruli, creatinine minder effectief uit het bloed verwijderen, wat resulteert in een afname van de creatinineklaring. Daarom duidt een verhoging van het serumcreatinine bijna altijd op een verlaging van de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR).

Omdat deze associatie relatief sterk is, is er een verscheidenheid aan vergelijkingen ontwikkeld die het serumcreatinineniveau van een individu gebruiken, evenals een ander individueel kenmerk om de GFR (eGFR) te schatten.

Aangezien er veel aandoeningen kunnen optreden die kunnen leiden tot nierbeschadiging en permanente nierfunctiestoornis, is het nuttig om deze aandoeningen te bespreken in een raamwerk dat vaak wordt gebruikt door clinici.

De termen pre-renaal, intrinsiek renaal en post-renaal worden gebruikt bij het classificeren van de verschillende oorzaken van nierbeschadiging.

Pre-renale oorzaken

de definitie

De eerste is een aandoening waarbij de nieren niet goed werken als gevolg van onvoldoende bloedtoevoer naar de nierweefsels.

de redenen

Aandoeningen waarbij de bloedtoevoer naar de nieren sterk kan worden verminderd, zijn onder meer die waarbij een grote hoeveelheid vocht uit het lichaam is verloren, zoals:

• Overmatig huidverlies (overmatig zweten)
• Gastro-intestinaal verlies (braken, diarree)
• verlies van bloedvaten (bloeding)
• Nierfalen (overmatig urineren komt niet voor als een normaal gevolg van overmatige vochtinname)

De toestand vóór de procedure kan zich ook vrij snel ontwikkelen als de inname van water en normaal zout aanzienlijk wordt beperkt.

Symptomen en tekenen

Hoewel de nieren zelf niet noodzakelijkerwijs pijn veroorzaken bij een prediabetische aandoening, zijn de volgende waarschuwingssignalen van een prediabetische aandoening:

• Duizelig voelen of "flauw" voelen (vooral wanneer u opstaat vanuit een liggende of zittende houding)
• hartkloppingen of een sneller dan normale hartslag
• Verhoogd dorstgevoel
• droger dan normale slijmvliezen
• Verminderde zwelling van de huid
• verminderde urineproductie
• Produceer donkerdere of meer geconcentreerde urine

bescherming

Het vermijden van overmatig vochtverlies of het verminderen van de vochtinname gedurende een langere periode is de beste manier om een ​​pre-renale aandoening te voorkomen.

Omdat de optimale vochtstatus van een persoon zeer variabel kan zijn en gebaseerd is op een aantal reeds bestaande gezondheidsproblemen, is het belangrijk om dit probleem met een arts te bespreken als een persoon overweegt zijn huidige water- of zoutinname te veranderen.

Het is belangrijk op te merken dat in sommige gevallen het innemen van meer vocht dan normaal kan leiden tot zeer schadelijke gevolgen, waaronder gevaarlijke onevenwichtigheden in de natriumconcentratie in het bloed, hoge bloeddruk en congestief hartfalen.

In het algemeen kan de reeds bestaande aandoening bij de meeste personen echter met succes worden vermeden als activiteiten waarvan wordt aangenomen dat ze vochtverlies bevorderen, zorgvuldig worden overwogen voordat ze optreden.

Voor personen die intensief sporten of worden blootgesteld aan omstandigheden waarin zweten aanzienlijk kan zijn, kan inname van overtollig water en zout voorafgaand aan vochtverlies elke verandering in de nierbloedstroom die anders zou zijn opgetreden, volledig verminderen.

Tijdens langdurige activiteit waarbij vochtverlies sneller kan optreden dan normaal, kan het drinken van voldoende water vergezeld van een kleine hoeveelheid zout of een uitgebalanceerde elektrolytendrank zodat urineren ten minste om de 2-3 uur plaatsvindt, in de meeste gevallen ervoor zorgen dat de aandoening wordt gehandhaafd Algemene lichaamsvloeistoffen.

behandelingen

Als een persoon vermoedt dat ze een pre-procedure aandoening ontwikkelen of ontwikkelen, wordt in de meeste gevallen een snel vochtherstel aanbevolen.

In gevallen waar orale restauratie niet haalbaar is (zoals wanneer een persoon moet braken), kan vloeistofvervanging het beste worden bereikt in het ziekenhuis onder begeleiding van medische experts die intraveneuze vloeistoffen gebruiken.

Het is echter belangrijk op te merken dat water het onderliggende tekort in de nierbloedstroom niet efficiënt corrigeert. In plaats daarvan is in de meeste gevallen een combinatie van water en zout effectiever. Een voorbeeld hiervan doet zich voor bij toediening van intraveneuze vloeistoffen.

Thuis werkt voldoende vocht- en zoutinname (zoals zoute voedingsmiddelen zoals augurken, olijven en soepen) om hoge bloeddruk te bevorderen over het algemeen om een ​​milde aandoening te corrigeren.

Gewoonten om te vermijden

• Het uitvoeren van een activiteit waarbij excessieve vloeistofverliezen optreden zonder de verloren vloeistoffen snel en adequaat te vervangen.
• Gebruik alleen water (geen mengsel van water en zout) om een ​​pre-eettoestand te corrigeren.
• Voortzetting van voorgeschreven medicijnen voor de behandeling van hoge bloeddruk (hypertensie) in het geval van recente hypotensie (zoals in veel gevallen voorafgaand aan de behandeling). In een dergelijke situatie kan het verstandig zijn (altijd met specifieke begeleiding van de arts van de persoon) om te overwegen de medicijnen die normaal worden toegediend te verminderen om een ​​gevaarlijk lage bloeddruk te voorkomen.

Nieroorzaken

Definitie van
Intrinsieke nieraandoening is een aandoening waarbij nierbeschadiging is opgetreden, maar niet door een gebrek aan adequate totale bloedstroom (prerenale toestand) of obstructie van de urinestroom (post-bijniertoestand).

Zoals bij zowel pre- als postcondities, zal de intrinsieke nieraandoening uiteindelijk leiden tot een verlies van GFR.

Intrinsieke nieraandoeningen zijn onderverdeeld in subcategorieën die voornamelijk van invloed zijn op:

• Nierfilters (glomeruli)
• De bloedvaten in de nier (bloedvaten)
• Kleine buisjes die de glomeruli verbinden met het gebied in de nier dat nieuw gemaakte urine verzamelt (tubuli)
• De ruimte naast de glomeruli, bloedvaten en buizen in de nier (interstitiële ruimte)

de redenen

Veel ziekten kunnen afwijkingen en schade veroorzaken aan een van de specifieke gebieden (glomeruli, bloedvaten, tubuli en interstitiële ruimte) in de nieren.

Deze aandoeningen kunnen ziekten veroorzaken die in veel andere delen van het lichaam aanwezig zijn, terwijl andere zich voornamelijk kunnen beperken tot nierweefsel. Deze voorwaarden kunnen zijn:

• erfelijkheid
• Als gevolg van een onjuist immuunsysteem
• Als gevolg van nieraanpassing aan systemische ziekte
• Als gevolg van toxische blootstelling of zelfs allergenen

Symptomen en tekenen

In gevallen waarin een intrinsieke nieraandoening naast het nierweefsel ook delen van het lichaam kan aantasten, kunnen verschillende symptomen of tekenen optreden, zoals:

• Koorts
• uitslag
• Kortademigheid
• Pijn op de borst
• Artritis of spieren
• veranderingen in cognitie

Symptomen of tekenen in situaties waarin de nierweefsels voornamelijk worden aangetast, kunnen in het begin ernstig of minimaal zijn.

Veel aandoeningen in deze categorie kunnen verband houden met eiwit of bloed in de urine. Het kan gemakkelijk worden opgespoord met basale urinetests.

In veel gevallen kan het individu opmerken dat de urine, zelfs incidenteel waargenomen, ofwel overmatig schuim of bellen kan bevatten (wat kan duiden op overmatig eiwit) of erg donker of "cola-kleurig" kan zijn (wat kan wijzen op de aanwezigheid van bloed).

Hoewel het niet bijzonder vaak voorkomt, kunnen sommige patiënten met bepaalde intrinsieke nieraandoeningen het begin van pijn melden.

bescherming

In sommige gevallen van inwendige nierbeschadiging is preventie praktisch niet mogelijk. Veel procedures die kunnen leiden tot een interne nieraandoening kunnen echter worden vermeden.

• Mogelijke activiteiten die schadelijk zijn, zijn onder meer chronisch of overmatig gebruik van bepaalde middelen die mogelijk toxisch zijn voor de nieren. Veel voorkomende vrij verkrijgbare middelen zijn niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), protonpompremmers en calciumsupplementen.
• Het gebruik van sommige geneesmiddelen op recept kan ook nefrotoxiciteit veroorzaken, hoewel het niet zeker is dat bijwerkingen bij een bepaald individu optreden.
• Medicijnen die geassocieerd zijn met intrinsieke renale AKI-gebeurtenissen omvatten bepaalde antimicrobiële middelen, chemotherapie en jodiumradiografische contrastmiddelen.
• Naast het gebruik of overmatig gebruik van bepaalde vrij verkrijgbare en voorgeschreven medicijnen, is roken in verband gebracht met de ontwikkeling van CKD en versnelde het de progressie van CKD zodra het eenmaal was vastgesteld.

Bovendien, geassocieerde Stoppen met roken In een langzamer tempo van progressie tot chronische nierziekte.

Specifieke acties die een persoon actief kan ondernemen om de progressie van reeds bestaande CKD te voorkomen of te vertragen, zijn onder meer:

• Verbeterde beheersing van systemische ziekten die chronische nieraandoeningen kunnen beïnvloeden (zoals: Hypertensie وdiabeet وObesitas).
• Beheersing van hyperurikemie of een hoog urinezuurgehalte in het bloed, wat jicht kan veroorzaken. Het is aangetoond dat het verlagen van urinezuur tot het doelbereik (bijv. < 7.0 mg/dl) de nierprognose verbetert.
• Beheersing van metabole acidose, wat de aanwezigheid is van een laag serumbicarbonaatgehalte dat niet is opgetreden als reactie op een lage hoeveelheid koolstofdioxide opgelost in het bloed.
• Pas het eiwit in de voeding aan tot ongeveer 0.6-0.8 g/kg/dag. (8) Plantaardige eiwitten worden over het algemeen als superieur beschouwd voor de gezondheid van de nieren in vergelijking met dierlijke eiwitten.
• Gebruik van bepaalde medicijnen voor bepaalde medische aandoeningen. Medicijnen die vaak worden gebruikt om de progressie van CKD te verminderen, zijn onder meer angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers en angiotensine II-receptorblokkers (ARB's).

behandelingen

Sommige specifieke oorzaken van intrinsieke nieraandoeningen kunnen worden behandeld met bepaalde medicijnen, zoals medicijnen die zich kunnen richten op een onderdeel van het immuunsysteem dat nierbeschadiging veroorzaakt.

In alle gevallen omvat de behandeling van AKI of CKD als gevolg van een auto-immuun nieraandoening continue monitoring en identificatie en correctie van een aantal complicaties die kunnen optreden bij progressief verlies van nierfunctie. Waaronder:

• Vochtteveel
• دم مرتفع
• دم
• Hoge concentratie kalium
• metabole acidose
• Hoge concentratie urinezuur
• Aandoeningen gerelateerd aan calcium-, fosfor-, vitamine D- en parathyroïdhormoonspiegels

Gewoonten om te vermijden

• Chronisch of overmatig gebruik van vrij verkrijgbare medicijnen, die giftig kunnen zijn voor de nieren, zonder aanwijzingen van een arts en niercontrole om blijvende veiligheid te garanderen
• Roken
• Overmatige zoutconsumptie verlaagt slecht gereguleerde bloeddruk
• Overmatige consumptie van suiker in een gecontroleerde setting van diabetes
• Overmatig calorieverbruik bij obesitas
• Overmatige inname van voedsel of dranken die de vorming van urinezuur bij hyperurikemie bevorderen
• Overmatige eiwitconsumptie (vooral afkomstig van dieren) bij chronische nierziekte

Post-renale oorzaken

de definitie

Post-adrenocorticale aandoening is een aandoening waarbij nierdisfunctie of -beschadiging optreedt als gevolg van onvolledige of volledige blokkering van de urinestroom uit een of beide nieren.

Zoals bij elke pre- en intra-adrenale aandoening, leidt de post-adrenale aandoening uiteindelijk tot een verlies van GFR.

de redenen

Elk proces dat de urinestroom uit de nieren belemmert, veroorzaakt een post-adrenocorticale toestand. Veelvoorkomende oorzaken zijn:

• kan bestaan kiezelstenen Een geblokkeerde nier bevindt zich meestal in de nier of in de buis (ureter) om de nier met de blaas te verbinden.
• Obstructieve tumor, zoals die kan ontstaan ​​uit de nieren, urineleiders, blaas en structuren naast de urineleiders of blaas.
• Blaasdysfunctie kan optreden als gevolg van medicatie-bijwerkingen of een neurologische onbalans.

Symptomen en tekenen

• Bij patiënten met gedeeltelijke obstructie van de urinestroom naar een of beide nieren, kan de urineproductie toenemen als gevolg van veranderingen in het vermogen van de aangetaste nier om de urine die het produceert te concentreren.
• Met volledige urinewegobstructie in één nier, kan de totale urineproductie niet veranderen, omdat de tegenovergestelde niet-geassocieerde nier de neiging heeft om urinevolume te produceren om de lichaamsvloeistofbalans te handhaven.
• Met beide nieren geblokkeerd, stopt de urineproductie volledig.
• In veel (maar niet alle) gevallen zal flankpijn optreden samen met een post-bijnieraandoening. Pijn in de flank kan variëren van mild tot ernstig, en er kan ook uitstralende pijn naar de dij zijn.
• Er kan bloed in de urine aanwezig zijn, soms openhartig (alleen merkbaar bij terloopse observatie).
• In het geval van een infectie die voortvloeit uit een obstructie van de urinestroom, kunnen aanvullende symptomen en tekenen die verband houden met de infectie aanwezig zijn, zoals koorts, koude rillingen, opwinding, misselijkheid, braken en verandering van oriëntatie.

bescherming

Bij verstopping van nierstenen is een van de doelen die bereikt moeten worden na onmiddellijke behandeling van de verstopping het voorkomen van vorming van stenen in de toekomst.

Daarnaast kan een urineonderzoek om de verschillende componenten die bijdragen aan steenvorming te meten, ook nuttig zijn.

In het geval van sommige tumoren heeft routinematige kankersurveillance, zoals aangegeven in praktijkrichtlijnen, de neiging om sommige kankers vroeg te identificeren, waardoor de kans op tumorgerelateerde obstructie van de urinestroom wordt verkleind.

Voor patiënten met abnormale urinefrequentie of bewustzijn van onvolledige blaaslediging na het plassen, kan evaluatie door een medische professional die in dergelijke scenario's is opgeleid, het probleem sneller identificeren en corrigeren voordat het zich ontwikkelt om een ​​post-bijnieraandoening te veroorzaken.

behandelingen

Omdat er zoveel verschillende soorten stenen zijn, zijn er verschillende specifieke behandelingen om te gebruiken in het geval van een post-adrenocorticale aandoening veroorzaakt door nierstenen.

Daarom is begeleiding door een expert die getraind is in steenziekte (meestal een nefroloog of uroloog) cruciaal om snel de juiste voedingsoplossing of medicatie te bepalen.

Over het algemeen wordt voor vormen van stenen die geen specifieke contra-indicatie hebben, geadviseerd om de vloeistofconsumptie te verhogen, zodat de totale concentraties van urinecomponenten, die kunnen aggregeren tot kristallen, worden aanbevolen, waardoor de kans op steenvorming wordt verkleind.

Voor obstructie veroorzaakt door andere problemen dan steen kan het stoppen van het gewraakte medicijn dat blaasdisfunctie veroorzaakte of het behandelen van ureterale decompressie met een ureterstent resulteren in een relatief snel herstel van de normale urinestroom.

Voor problemen die verband houden met tumoren die de urinestroom beïnvloeden, zullen gerichte therapieën om de tumormassa te verminderen de aandoening helpen verlichten.

Gewoonten om te vermijden

• Het negeren van dorst of het chronisch consumeren van relatief weinig vocht kan resulteren in een relatief lage vochtbalans in het lichaam en een relatief geconcentreerde urineproductie. Bij sommige personen kan deze situatie de vorming van nierstenen stimuleren.
• Negeer de verandering in urineproductie zonder een duidelijke verklaring. In bepaalde gevallen kan minder plassen (of zelfs meer plassen) het gevolg zijn van een obstructie van de urinestroom. Een persoon moet onmiddellijk medische hulp inroepen om een ​​post-schildklieraandoening te bevestigen of uit te sluiten.
• Negeer een verandering in de kwaliteit van urineren. Zoals hierboven vermeld, kunnen veranderingen in de kwaliteit van urineren een symptoom zijn van een post-adrenale toestand. Verminderde urinestroom, frequent urineren en een gevoel van onvolledige blaaslediging kunnen worden gezien als een zwakke blaas of een slechte blaasstroom.

laatste woord

Het is noodzakelijk om uw levensstijl aan te passen om de gezondheid van uw nieren en dus uw algehele welzijn te behouden. Dit is belangrijker met de leeftijd, aangezien het risico op nierstenen en schade op oudere leeftijd toeneemt.