Zenuwbeschadiging: oorzaken, symptomen en mogelijke complicaties

Er zijn tienduizenden zenuwen in je lichaam. Omdat het een zeer belangrijke rol speelt, is het het bedradingssysteem in het lichaam. Zijn belangrijkste taak is het overbrengen van berichten tussen de hersenen en de rest van het lichaam.

Terwijl sommige zenuwen verantwoordelijk zijn voor het verzenden van berichten van de hersenen naar de spieren om het lichaam te bewegen, zijn er andere zenuwen die berichten van pijn, druk of temperatuur van het lichaam naar de hersenen sturen.

Om berichten goed te kunnen overbrengen, heeft elke zenuw kleine vezels die erin zijn gegroepeerd en bedekt met een buitenste laag die ze isoleert en beschermt.

Soms zijn zenuwen echter beschadigd. Naar schatting 20 miljoen Amerikanen lijden aan perifere zenuwbeschadiging, ook bekend als neuropathie, volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke.

Oorzaken van zenuwbeschadiging

Er zijn veel mogelijke oorzaken van zenuwbeschadiging. Het kan te wijten zijn aan overmatige druk op een bepaalde zenuw, als gevolg van een rekking, verwonding of spierscheuring.

Andere oorzaken en bijdragende factoren zijn onder meer:

• diabeet
• Herhalende beweging
• ziekte van Lyme
• overmatig roken
• Overmatig alcoholgebruik
• veroudering
• Vitamine tekort
• blootstelling aan toxines
• infecties
• Auto-immuunziekten zoals hepatitis C, difterie, HIV, Epstein-Barr-virus, reumatoïde artritis en Guillain-Barré-syndroom

De belangrijkste tekenen dat u mogelijk zenuwbeschadiging heeft

Hier zijn enkele veelvoorkomende tekenen van zenuwbeschadiging.

1. Gevoelloosheid in de handen of voeten

Als het gaat om schade aan de sensorische zenuwen, zijn de eerste tekenen die u kunt ontwikkelen gevoelloosheid en tintelingen, vooral in de handen, vingers, benen en voeten.

Sensorische zenuwen zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van sensaties. Wanneer deze zenuwen gewond of beschadigd zijn, kunt u een tintelend gevoel in de handen of voeten krijgen, wat uiteindelijk kan leiden tot gevoelloosheid.

Indien niet behandeld, kan de gevoelloosheid zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam. De gevoelloosheid begint meestal van voorbijgaande aard te zijn en met ongelijkmatige verdelingen over de huid. Na verloop van tijd kan het probleem ernstig worden en uiteindelijk uw dagelijkse routine of uw slaap verstoren.

Enkele andere redenen voor gevoelloosheid in de handen en benen zijn constante druk op de handen of voeten, blootstelling aan kou, tijdelijke stress, sedentaire levensstijl en voedingstekorten van vitamine B12 of magnesium.

2. Pijn in de handen of voeten

Een ander veel voorkomend teken van zenuwbeschadiging is scherpe, stekende of brandende pijn. Dit type pijn ontwikkelt zich meestal in de handen of voeten en wordt anders gevoeld dan andere soorten pijn.

U voelt pijn als gevolg van een verwonding van de sensorische zenuwen die sensaties naar de hersenen overbrengen. Wanneer zenuwen beschadigd zijn, bereikt de overdracht van sensorische signalen tussen de hersenen en de huid niet het vereiste niveau, wat resulteert in matige tot ernstige pijn in de getroffen gebieden.

Het pijngebied kan diffuus (diffuus) zijn of beperkt zijn tot een of meerdere zenuwen. Ook wordt dit soort pijn 's nachts vaak erger.

Een studie gepubliceerd in Current Neuropharmacology meldt dat de kwaliteit van neuropathische pijn de psychofysische ervaring van microstimulatie in een perifere zenuw herbeleeft, dat wil zeggen, de combinatie van sensaties van grote en kleine vezels die tijdelijk vervormd zijn in vergelijking met de fysiologische perceptie die wordt opgewekt door natuurlijke stimuli.

Afgezien van zenuwbeschadiging, kunt u zenuwpijn krijgen als gevolg van diabetes, vitamine B12-tekort of hersen- of ruggenmergletsel.

3. Spierzwakte

Er zijn bepaalde zenuwen die je het vermogen geven om te bewegen. Elke vorm van verwonding van de zenuwen die motorische signalen transporteren, veroorzaakt een zekere mate van spierzwakte en verlies van controle.

Allereerst verstoort de schade de signalen die door de zenuwen tussen de hersenen en een bepaalde spiergroep gaan. Dit kan problemen met lopen of problemen met de fijne motoriek veroorzaken, zoals die nodig zijn om iets stevig vast te pakken of vast te pakken. (9)

Ten tweede, wanneer de aangetaste spiergroep minder wordt gebruikt vanwege zenuwbeschadiging, verzwakt de spier na verloop van tijd (atrofiëring). Dit leidt uiteindelijk tot meer moeite bij het uitvoeren van bepaalde motorische functies.

Afgezien van zenuwbeschadiging, kunt u spierzwakte hebben als gevolg van myasthenia gravis, de ziekte van Parkinson, reumatoïde artritis, hernia en zelfs een beroerte.

4. Krampen of rillingen

Elke vorm van schade aan de motorische zenuwen kan frequente spiersamentrekkingen of spiertrekkingen veroorzaken.

Omdat de motorische zenuwen verweven zijn met de spieren, kan zelfs minimale zenuwbeschadiging leiden tot spierspasmen. Tegelijkertijd kunnen spasmen en spiertrekkingen de zenuwen verder uitrekken, wat verdere schade kan veroorzaken.

Terwijl spiersamentrekkingen worden veroorzaakt door het continu afvuren van meerdere motorische zenuwen, treden spiertrekkingen op wanneer een of enkele motorische zenuwen disfunctioneel worden.

De spasmen of tintelingen die gepaard gaan met zenuwbeschadiging kunnen in ernst variëren van mild tot ernstig en zeer pijnlijk. Spierkrampen kunnen ook optreden als gevolg van overmatige lichaamsbeweging, uitdroging of mineraaltekorten.

5. Verhoogd of verminderd zweten

Schade aan de zenuwen die organen en orgaansystemen helpen functioneren, kan een aandoening veroorzaken die autonome neuropathie wordt genoemd. Wanneer de autonome zenuwen worden aangetast, kan dit leiden tot zweetproblemen.

Terwijl sommigen overmatig zweten, vooral in het bovenlichaam en hoofd, kunnen anderen minder zweten, wat de regulering van de lichaamstemperatuur tijdens zware lichamelijke activiteit kan belemmeren.

Een studie gepubliceerd in Deutsches Arzteblatt International vond dat zweten perifeer kan toenemen bij het begin van neuropathie en kan verdwijnen naarmate de zenuwbeschadiging vordert.

6. Overactieve blaas

Als u zenuwbeschadiging heeft, kan uw blaas overactief worden en moet u mogelijk vaker naar het toilet.

Een groot aantal spieren en zenuwen moeten samenwerken om de blaas de urine te laten vasthouden totdat u klaar bent om hem te legen. Zenuwberichten reizen heen en weer tussen de hersenen en de spieren die het legen van de blaas regelen.

Wanneer er een soort zenuwbeschadiging is, kunnen de spieren mogelijk niet op tijd aanspannen of ontspannen. Bovendien kunnen beschadigde zenuwen foutieve berichten naar je blaas sturen, waardoor je het gevoel hebt dat je veel naar het toilet moet.

Vrouwen die vaginaal zijn bevallen of diabetes hebben, kunnen ook blaasproblemen hebben.

Het is belangrijk op te merken dat niet alle blaasproblemen voortkomen uit defecten in het zenuwstelsel. Ze kunnen ook ontstaan ​​door mechanische problemen en blokkades. Patiënten wordt geadviseerd om een ​​medische professional te raadplegen.

7. Ernstige hoofdpijn

Als u een korte, ernstige hoofdpijn heeft die lijkt op een elektrische schok, kan dit een teken zijn van zenuwbeschadiging.

In feite kunt u iets ervaren dat occipitale neuralgie wordt genoemd, een aandoening die kan optreden wanneer een van de zenuwen in uw nek wordt bekneld. Dit kan te wijten zijn aan een ontsteking in een van de 12 hersenzenuwen die uit de hersenen komen en die de spieren aansturen en sensorische signalen van en naar het hoofd en de nek transporteren.

In dit geval zal de pijn worden gevoeld langs de bovenkant van de nek en de achterkant van het hoofd. De pijn kan worden omschreven als kloppend, pijnlijk, brandend of scherp en stekend.

8. Verlies van evenwicht

Een ander veel voorkomend teken van zenuwbeschadiging is evenwichtsverlies. U moet deze symptomen niet negeren, omdat ze u kwetsbaarder kunnen maken voor ongevallen en verwondingen door vallen.

Bovendien kunnen deze symptomen worden veroorzaakt door druk op het ruggenmerg, wat dringende aandacht vereist. Het is belangrijk voor een wervelkolomchirurg om deze symptomen te evalueren.

Wanneer de zenuwen die de sensaties beheersen beschadigd zijn, kan dit leiden tot een gebrek aan coördinatie tussen hersensignalen en lichaamsbewegingen. Dit niet goed beoordelen van uw houding kan leiden tot frequente valpartijen en verwondingen.

Het verlies van evenwicht kan ook te wijten zijn aan een aandoening zoals de ziekte van Parkinson, waarbij de zenuwcellen in uw hersenen de neiging hebben om beschadigd te raken.

Complicaties gerelateerd aan zenuwbeschadiging

Perifere neuropathie kan leiden tot de volgende complicaties:

• verlies van gevoel: Zenuwbeschadiging kan progressieve gevoelloosheid veroorzaken in bepaalde delen van uw lichaam, zodat u geen temperatuurschommelingen of pijn voelt. Als gevolg hiervan wordt u vatbaarder voor brandwonden en huidtrauma die het lichaam niet kan detecteren wanneer ze zich voordoen.
• de val. Zenuwbeschadiging resulteert vaak in ernstige lichamelijke zwakte, gevoelloosheid en onbalans, wat gepaard gaat met een verhoogde incidentie van vallen.
• infectie: Mensen met perifere neuropathie, vooral die met langdurige diabetes, hebben een verminderde gevoeligheid in gevoelige delen van het lichaam, zoals de voeten. Omdat ze zich niet bewust zijn van de pijn en irritatie als gevolg van gevoelloosheid, blijven snijwonden en verwondingen vaak lange tijd onbehandeld, wat het toneel vormt voor zweren en infecties. Bovendien hebben mensen met langdurige diabetes een verminderd vermogen om wonden te genezen.

Deskundige antwoorden (V&A)

Is het mogelijk om zenuwbeschadiging ongedaan te maken?

Ja, maar mijn beschadigde zenuwuiteinden groeien. Als de beschadigde opening klein is, wordt deze ingeplugd, maar als deze te groot is, zal deze niet normaal kunnen genezen en zullen andere chirurgische technieken nodig zijn, zoals spacertransplantatie met andere zenuwen om dit te vergemakkelijken. Zenuwen groeien beter in het perifere zenuwstelsel dan in een centraal zenuwstelsel zoals de hersenen of het ruggenmerg.

Hoe lang duurt het om te herstellen van zenuwbeschadiging?

Zenuwen groeien meestal ongeveer 1 mm per maand. Dus de kans op herstel hangt af van de kloof, of deze is doorgesneden of gekneusd, of dat deze gewoon is verbrijzeld.

In sommige gevallen moet het beschadigde of ontbrekende deel van de zenuw worden gerepareerd met een nieuw stuk zenuw erin geïmplanteerd.

Wat gebeurt er als zenuwbeschadiging onbehandeld blijft?

Op de lange termijn zullen beschadigde zenuwfuncties verdwijnen. Ook kunnen beide uiteinden van de zenuw zich ontwikkelen tot "dichte" uiteinden, een neuroom genaamd, en het kan fantoompijn veroorzaken.

Wat werkt het beste om zenuwpijn te behandelen tussen warmte- en koudetherapie?

Beide uiteinden zijn slecht voor de zenuwgeleiding.

Kan zenuwbeschadiging leiden tot slapeloosheid?

Perifere zenuwbeschadiging is niet direct gerelateerd aan slapeloosheid, maar pijn door zenuwbeschadiging kan voorkomen dat een patiënt slaapt.

Helpt massage bij het verlichten van pijn veroorzaakt door zenuwbeschadiging?

Directe massage helpt niet, maar soms kan zenuwbeschadiging of pijn gerelateerd aan zenuwbeschadiging spierspasmen veroorzaken en kan massage de spieren ontspannen.

Wat is een onderliggende medische aandoening die de kans op zenuwbeschadiging kan vergroten?

Er zijn twee soorten zenuwbeschadiging: traumatische en niet-traumatische zenuwbeschadiging.

Pijnloze ziekten omvatten auto-immuunziekten, waarbij de zenuw of de ruimte eromheen, die een snelle zenuwgeleiding veroorzaakt, wordt aangevallen door het overactieve immuunsysteem van het lichaam. Twee bekende voorbeelden zijn Charcot-Marie-Tooth polyneuropathie en multiple sclerose (MS). De verslechtering van de kwaliteit van de kleine slagaders die bloed naar de zenuwen voeren, kan deze ook beschadigen. We zien dit meestal bij diabetes mellitus.

Een hernia in de wervelkolom kan ook de zenuwwortel beschadigen en pijn, zwakte en sensorische tekorten veroorzaken. Soms kan een normaal vat op een normale zenuw in de hersenen pulseren en een aandoening veroorzaken die trigeminusneuralgie wordt genoemd. Trigeminusneuralgie die ernstige aangezichtspijn veroorzaakt, kan worden geopereerd met een techniek die microvasculaire decompressie wordt genoemd.

Soms kunnen de normale structuren rond de zenuw na verloop van tijd dikker worden en het zogenaamde zenuwbeknellingssyndroom veroorzaken, een bekend voorbeeld hiervan is het carpaletunnelsyndroom. Dit kan ook eenvoudig worden bediend met uitstekende resultaten.

laatste woord

Ongeacht de oorzaak van de zenuwbeschadiging ontwikkelen tekenen en symptomen zich over het algemeen langzaam.

Maar vroeg of laat krijg je bepaalde symptomen die er duidelijk op wijzen dat je mogelijk last hebt van zenuwbeschadiging. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u dergelijke tekenen of symptomen opmerkt.