Akciğer kanseri ile mücadelede yolculuğum

Akciğer kanserinden ne zaman etkilendi?

20 Kasım 2014'te, aylarca hırıltılı solunum ve durmadan öksürük gelişimi sonrası evre 3B KHDAK (küçük hücreli dışı akciğer kanseri) teşhisi kondu.

İlk başta teşhis konmasına rağmen Astım ile Göğüs röntgeni ve kan çalışması yaptıktan sonra semptomlarım kötüleştiğinde acil servise gitmek zorunda kaldım.

BT taraması yapıldı ve ben kabul edildi. Ertesi gün bronkoskopi yaptılar ve iki gün sonra sonucun pozitif bir kanser olduğu söylendi.

Erken belirtiler ve semptomlar nelerdir?

Haziran 2014'te nefes darlığı ile başladı ve yaz boyunca durum kötüleşmeye devam etti. Ağustos sonunda, zaten acı çekiyordum öksürük , Ve daha da kötüye gidiyordu. Öksürmeden bir cümleyi bitiremedim.

Eylül ayında aile doktoruma gittim, röntgen ve kan testi yaptım ve anormal bir şey bulamadım. Astım tanısı aldım ve bir inhaler ve prednizon reçete ettim.

Ekim ayının sonunda, o kadar kötüydü ki, bir akciğer uzmanını görmeye gittim. Doktorum sağ akciğimin genişlemiş gibi göründüğünü fark etmedi, ancak endişelenmedi ve hala bana astım tanısı koyuyor ve ilacımı değiştiriyor.

Ertesi hafta, göğüs gerginliği ve nefes darlığı yaşadım.

Ne zaman doktora başvurdunuz ve onu nasıl tanıdınız?

ER doktoru pnömoloğu aradı ve test sonuçları hakkında onu bilgilendirdi ve ER doktoruna BT muayenesi yapmasını söyledi. Sonra bir şey fark ettiler ve beni hastaneye koydular.

Kabulden sonraki gün, popüler bir endoskopi yaptılar, ciğerlerimden bir miktar sıvı çıkardılar ve biyopsi yaptılar.

İki gün sonra göğüs hastalıkları uzmanım, akciğer kanserinden muzdarip olduğum için hayatımın en kötü haberlerini vermek için beni hastanede görmeye geldi.

Onay sonucuna verdiğiniz tepki neydi?

Şok olmuştum . Hastalık hakkında naif olmak, söylediğim ilk şey "Sigara içmedim." Sonra sigara içmeyenlerin de durumu olabileceği söylendi. Kocam ve ben akciğer kanseri hakkında kendimizi eğitmeye başladığımız gün.

Şoktaydım. Korktum ve rüya gördüğümü sandım. İnanamadım.

Kanımca, akciğer kanseri tanısı imkansızdı çünkü sigara içmedim ve hiç sigara içmedim, ancak bu herkes için bir utanç.

Bir sonraki doğum günümü görüp görmeyeceğimi veya çocuklarımın büyüyüp görmediğini bilmeden aylarca korku içinde yaşadım. Akciğer kanserine kızdım. Sonra depresyonda ve üzgün hissettim ve "Neden ben?"

Size ne tür bir tedavi verildi ve rutininiz nedir?

Illinois, Amerika'da Kanser Tedavisi Merkezi'ne gittim, burada çok sayıda geleneksel kemoterapi, cisplatin, etoposid ve radyasyon turu yaptım ve hayati belirtileri test ettim.

Yaklaşık 7 hafta boyunca günlük radyasyon ve yaklaşık 7 hafta boyunca her iki haftada bir kemoterapi aldım. Bu süre zarfında radyasyon pnömonisi geliştirdi ve steroid reçete etti.

Yaklaşık 8 hafta sonra doktorum ALK olduğumu doğruladı. Tedavime devam ettim, ancak Mart 2015'te Xalkori'de reçete edildiğim Chicago Üniversitesi'nde. Tümörüm hemen küçüldü.

Kemoterapiden sonra, Temmuz 2015'te ikinci bir görüşe gittim ve hedefe yönelik tedaviye başladım. Yaklaşık 3 ay çalıştım, sonra ilerledim ve BT taraması karaciğimde küçük bir lezyon gösterdiğinde yönlendirilmiş tedavi Zykadia'ya değiştirildi.

O zamandan beri, Zykadia dozum azaldı ve bu güne kadar hala Zykadia kullanıyorum. Artık sağ akciğerlerimde veya karaciğerinde kanser yok, ancak göğsümdeki lenf düğümlerinde hala kararlı olan bazı kanser var.

Süreç boyunca deneyiminiz nasıldı? Gergin hissettin mi?

Anlamak zordu; "Neden ben?" Diye sormaya devam ettim.

Aşırı gerginlik, korku, belirsizlik, umutsuzluk, depresyon ve öfke hissettim. Ama güçlü bir kadınım, bu yüzden Akciğer Kanseri denilen bu iblisi yenmek için savaşmam ve pozitif kalmam gerektiğini biliyordum.

Tedavi boyunca en büyük zorluğunuz nedir?

yemek yemek. Yemek yiyemedim, korkunçtu. Kocam çok yorgundu çünkü güç için yemem gerekiyordu ve yapamadım. Ama birlikte bu zorluğun üstesinden geldik.

Pozitif kaldım ve kendimi pozitif insanlarla kuşattım. Bu anda yaşadım ve her gün keyif aldım.

Sadece olumlu şeyler söyledim ve iyileşmeye çalıştım. Her şey, özellikle de en küçük şeyler için minnettarım.

Akciğer kanseri ile mücadelede yolculuğunuzu nasıl tarif edersiniz ve sizi daha da ileriye götüren nedir?

Bu çılgınca gelebilir, ancak akciğer kanseri ile savaşmak benim için bir nimetti. Beni bugün olduğum Tanrı'nın büyük kadını yaptı. Tanrı'ya yaklaştım, inancım ve O'na olan sevgimle büyüdüm.

İncilimi okudum, haftada iki kez kiliseye gittim, İncil'in çalışmasına katıldım ve Rabbimiz'in nasıl çalıştığını ve O'nun bize verdiği sözleri öğrenmeye başladım.

Manevi büyüme ile başladı ve büyümeye devam etti. Kalbimde uzun bir hayat yaşayacağımı, bir amaç için olduğunu biliyordum ve amaç onun iradesini yapmak, onu eğitmek ve akciğer kanseri ve Tanrı'nın iyileşmesi hakkında farkındalığı arttırmaktı.

Kanser ayrıca hayata farklı bir açıdan bakmamı sağladı. Küçük şeylerden hoşlanıyorum ve hiçbir şey kabul etmiyorum. Hayattan sonuna kadar zevk alıyorum ve hayatımda ve evimde negatif enerji bırakmıyorum.

Evet, hayatta hepimizin yaşaması gereken fırtınalar var, ama bu fırtınaların bizi daha güçlü hale getirdiğini öğrendim, bu yüzden onları Tanrı'nın elinde bırakıp kontrol etmesine izin veriyorum.

Aldığım en iyi ikinci nimet, büyükanne olmak. Güzel torunum Liana Julia ile tanışmak için buradaydım.

Julia'nın adı 2017'de vefat eden büyükannesi, annemden sonra. Güzel torunum şimdi iki yaşında ve çok minnettarım ve kutsanıyorum ki ikinci rolünü görmek için buradayım.

Sağlığını belirli bir şekilde alan birine tavsiyeniz nedir?

Verilen için almayın! Bedenini herkesten daha iyi biliyorsun. Hiçbir şey yolunda gitmezse, kontrol edin. Güvende olmak üzgün olmaktan iyidir.

Çok geç olana kadar beklemeyin ve röntgende benim gibi bir şey görünmezse, CT taraması isteyin. BT taraması yapmak istemiyorlarsa, isteyin veya başka bir doktora gidin.

Aynı savaşı yapanları nasıl motive edeceksiniz?

Şimdi akciğer kanseri savunucusuyum, bu yüzden farkındalık ve eğitim getirmek ve damgalamayı durdurmak için elimden gelen her şeyi yapıyorum.

Akciğer kanseri teşhisi konan tanıştığım herkese asla pes etmemelerini söylüyorum ve ona bir mücadele cehennemi verileceği ve geri dönmeyeceği umudu var çünkü bunu aşabilirler.

Olumlu olun ve sizin ve bu korkunç hastalık için yaşam ve iyileşme hakkında konuşun. Unutma, hiçbir şey imkansız değil. Bana bak - iyileştim ve tekrar yapacağım. Akciğer kanserinden sonra bir zafer ve eski bir işverenim! Hardal tohumu gibi küçük bir imanla her şey mümkündür. Sadece inan!